Unutmak Bazen De Hatırlamaktır.

Bazen unuttuğum herhangi bir şey için sitem edilmesine, trip atılmasına ve hatta kızılmasına şahit olmuşumdur. Peki neden? Bilerek mi unutuyorum sorusunu kendime çok sordum ve hala daha soruyorum. Doğruyu söylemek gerekirse bu soruya sıklıkla evet cevabını veriyorum.

Neyi neden unutuyorum? Bilimsel bir açıklama bekleyenleri üzeceğim bu yazıyı, unutulanları ve hatırlananları kendimle ve okuyacak olan 3-5 kişiyle paylaşacağım.

Neyi unutuyorum sorusu aslında çok basit bir cevaba sahip: Unutmuyorum, unutmayı tercih ediyorum. Çünkü öğrendim ki unutmak, unutabilmek, beynimizin bize bahşettiği bir nimetmiş. Niye unutuyorum çünkü hatırlamak bazen sinir bozucu bazen acı verici bazen kalp kırıcı ve bazen de mide bulandırıcı olabiliyor. Ama bazen de öğretici olabiliyor. Farkına varmanı sağlıyor bazen unutmak.

---

Bence bazen insanları, tanıdıklarımızı, akrabalarımızı veya arkadaşlarımızı da unutabilmek gerekir. Size davranışlarıyla, söyledikleriyle veya söylemedikleriyle zarar veren birisi varsa eğer o kişiyi veya kişileri unutmak bünyeye iyi geliyor, yenilenmiş hissediyorsunuz. Nereden biliyorum diye sormayın çünkü unuttuğum o kadar çok kişi var ki yine olsa yine unuturum. Çünkü ben böyleyim.

Örneğin unuttuğum birkaç arkadaşım var, niye bilmiyorum ama onların yanında asla kendimi kendim gibi hissetmediğimi farkettim. Bu yüzden de aslında başlıktaki gibi unutmak kendinizi hatırlamak anlamına da gelebilir bazı durumlarda. Bu söylediklerimin hepsi aslında yaşadıklarımdan yola çıkıp tecrübe ile gerçekleşen olaylarla alakalıdır. Eğer ki bu yazıyı okuyan bir kişi benim yaşadığım şeyleri yaşamadıyda saçma gelebilir. Ama bu yaşamayacağı anlamına gelmiyor.

---

Peki unutmak başka neyi hatırlamaktır diye sorarsanız söyleyeyim. Unutmak, iyi olmayı hatırlamaktır. Unutmak, olmayı umduğun kişiliğinin önceliklerini hatırlamaktır. Unutmak, kötü insanlardan zarar gördüğünü ve onlara bu tavizi bir daha vermeyeceğini hatırlamaktır. Unutmak, kendine verdiğin değeri tekrar hatırlamaktır.

Uzun bir yazı oldu. Okuyan veya okuyabilen herkese teşekkür ederim.